DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "babalık" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bakırköy 7. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.11.1991 gün ve 122-665 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 8.10.1992 gün ve 8303-9218 sayılı ilamı:

( ... Uzman Tıp Kuruluşunun baba olamayacağı şeklinde vereceği raporu mahkemenin davayı reddi yolunda vereceği karara kuvvetli delil teşkil edecektir. Bu sebeple de rapora esas olmak üzere yalnız kan grubunun alınması yeterli değildir. Babalığa esas olmak üzere alt grupların tespit edilmesi de zorunludur. Olayımızda babanın kan grubu tespit edilmiş ise de, alt gruplar belirlenmemiştir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davalının uzman bir tıp kuruluşundan babalığa esas olmak üzere ( alt gruplar dahil ) kan grup ve faktörleri tespit ettirmek, bilahare Adli Tıp Kurumundan rapor almak ve hasıl olacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

2 - Medeni Kanun'un 310. maddesi "davalının anaya evlenme vaadi eylediği veya cinsel ilişki suç teşkil ettiği ya da kadın üzerindeki nüfusunu kötüye kullandığı takdirde, davacının isteği üzerine hakim babalığa hükmeder" hükmünü getirmiştir. Toplanan delillerden cinsel ilişkinin suç oluşturmadığı gibi davalı tarafından nüfusun kötüye kullanmadığı da ispatlanamamıştır. Davacı kadın ile davalının uzun süre birlikte yaşamaları da evlenme vaadi şeklinde yorumlanamaz. O halde mahkemece tabii babalık yerine bütün neticeleriyle birlikte ( tam babalığa ) karar verilmesi de isabetsizdir.

Temyiz aşamasında bu yönlerin gözden kaçtığı ve hükmün onandığı görülmekle davacının karar düzeltme isteğinin kabulüne, dairemizin onama kararının kaldırılmasına ve yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasa ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972