 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1993/101
Karar No: 1993/203
Tarih: 26.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "hizmet tesbiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Arguvan Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 26.11.1991 gün ve 1991/36-1991/196 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 12.10.1992 gün ve 3122-9205 sayılı ilamı;
(... Davacının, 1965-1986 tarihleri arasında sigortalı olması gereken çalışmalarının tesbitine ilişkin talebi mahkemece aynen kabul edilmiştir.
Oysa, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Bunun dışında davacının, kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenle bildirim dışı kaldığı gereğince ve yeterince araştırma konusu yapılmamıştır.
Davacının, anılan çalışmalarının, gerçekten olup olmadığını davalı kamu kuruluşu kayıt ve ücret bordrolarından saptamak, bu tür belgelerde noksanlık varsa bunun nedenini araştırmaya giderek işveren kuruluşun davacı ile ilgili yetkili şef, amir, müdür gibi yetkili kişileri dinleyerek bir sonuca ulaşmak gerekirken, yetersiz iki tanık beyanına dayanarak karar vermek usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalılar vekilleri
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kuruluncada benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 26.5.1993 tarihinde oybirliği ile karar verildi.