DAVA : Taraflar arasındaki "disiplin kurulu
kararının iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sivas İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 28.11.1991 gün ve 1991/132-289 sayılı kararın incelenmesi davalı idare vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 1.4.1992 gün ve 1992/3238-3852 sayılı ilamı ile; ( .. Davacı, işyeri Merkez İşçi Disiplin Kurulunca verilen 3.4.1991 gün ve 1991/6 sayılı işten çıkarma kararının haksız olduğunu ileri sürerek iptaline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme istek doğrultusunda disiplin kurulu kararını iptal etmiştir.
İş akti feshedilen işçinin fesih iptali konusunda İş Mahkemesinde dava açmasına imkan tanıyan bir hüküm yasalarımızda yer almamıştır. Sadece, 2821 sayılı Yasanın 30. maddesinde işyeri sendika temsilcileri için ayrık bir hüküm getirilmiştir. Şayet davacı feshin "işten çıkartma" haksız olduğu inancında ise, haksız feshin hukuki sonucu ile ilgili olarak alacak haklarını dava edebilir. Bu nedenle, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.. ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince (bozulmasına) istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 17.2.1993 gününde, oybirliğiyle karar verildi.
