 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/96
K: 1992/5041
T: 06.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacının hizmet akti, raporunun bitiminden itibaren 1.11.1990 tarihinden başlayarak 5.11.1990 tarihine kadar izinsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi nedeniyle, işveren tarafından İş Kanunu'nun 17/II-F maddesi uyarınca feshedilmiştir. Davacının söz konusu tarihler arasında işe gelmediği, düzenlenen tutanak, işyerinde tutulan puantaj kayıtları ve bu belgeleri doğrulayan davalı tanığının beyanı ile sabit olmuştur. Mahkemece bu belge ve deliller gözetilmeden sadece davacı tanıklarının beyanlarına dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davanın reddine karar vermekten ibarettir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 6.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.