DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye ve alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 1. Sulh Hukuk Mahkemesi`nce davanın reddine dair verilen 23.3.1992 gün ve 1992/31-325 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 14.5.1992 gün ve 1992/6160-6600 sayılı kararı ile; ( ... 15.9.1990 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinin özel şartlarında kira paralarının her ay en geç 20`sine kadar ödeneceğinin kararlaştırıldığı ve 1990 yılında aylık kira 200.000 lira 15.9.1991`den itibaren 325.000 lira olduğu anlaşılmaktadır. 25.11.1991 keşide 28.11.1991 tebliğ tarihli ihtarla 91 yılı Ekim, Kasım ayı kira paralarının 30 gün içinde ödenmesi istenmiş, 3.1.1992 tarihinde belirlenen süreden çok sonra 800 bin lira ödeme yapılmıştır. Davalı savunmasında kalorifer tesisatı ile ilgili ortak giderlere katıldığının bu bakımdan istenen kira paralarının tümünün ödenildiğini savunmuş ve 23.3.1992 günlü oturumda dahi 75.000 TL. noksan ödeme yaptığını kabul etmıştir. Bu durumda olayda temerrüt olgusunun gerçekleştiği nazara alınarak tahliyeye ve davalı tarafından yapılan ödemelerin mahsubundan sonra varsa kira alacağının tahsiline hükmetmek gerekirken davanın reddine karar verilmesi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle kira parasının tamamının ödenmediği, 23.3.1992 günlü oturumda duruşma tutanağına alınan beyanıyla davalının kabulünde olduğu bir yana, kalorifer radyatörlerine konulan ek peteklerle ilgili olarak yapıldığı ileri sürülen ödemenin de, davacı adına olup, ödemeye ilişkin fatura tarihinin dava tarihinden sonraki, 13.2.1992 tarihini taşıdığına göre, Hukuk Genel Kurulu`nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972