 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/622
K: 1992/672
T: 18.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "men'i müdahale" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karadeniz Ereğlisi Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.12.1990 gün ve 704-1281 sayılı kararın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi'nin 27.3.1992 gün ve 2392-4017 sayılı ilamı:
(.. Dava yola vaki müdahalenin önlenmesi isteğine ilişkindir. Davalılar taşınmazın kendilerine ait olduğunu zilyed bulunduklarını savunmuşlardır. Davacılar nizalı yerden geçerken davalılar tarafından çok uzun yıllar öncesinde yapıldığı anlaşılan kapıyı açarak alınan izin icabı yoldan yararlandıklarına, böylece yerin davalılara ait bulunduğu ve yol olmadığı, izin ile geçilebildiği anlaşıldığına göre delillere ters düşen kararın bozulması gerekmiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle dava konusu taşınmazın, davalı tarafa ait özel yol olduğu ve umum köylünün müşterek kullanılmasına bırakılmış genel yol bulunmadığı anlaşıldığına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 18.11.1992 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
