Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sivas.1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 10.6.1991 gün ve 215255 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi'nin 28.11.1991 gün ve 2843436661 sayılı ilâmı:

( ... Borçlar Kanunu'nun 113. maddesine göre asıl borç ödemeyle sakıt olduğu takdirde feri borçlarda sakat olur. Maddenin 2. fıkrasına göre evvelce işleyen faizlerin istenebilmesi için ana para alınırken faiz hakkının saklı tutulması veya halin icabından anlaşılmış olması gerekir. Mahkemece ana para ödenirken davacının faiz hakkını saklı tuttuğu tesbit edilmeden davanın kabulüne karar verilmesi,

Kabule göre de; 3095 sayılı Kanun'un 3. maddesine göre faize faiz yürütülmeyeceği düşünülmeden ayrıca faize hükmedilmesi, doğru görülme miştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkeme'ce önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, mahkeme'ce hüküm altına alınıp kesinleşen tazminat bedelinden doğan faiz istemine ilişkindir.

Kesinleşen tazminatın davalı Belediyece, davacıya 16 taksit halinde ve değişik miktarlarda ödendiği hususunda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. B.K.nun borçların sukutu başlığını taşıyan 113 ncü maddesinin .birinci fıkrasında, asıl borcun tediye ile veya sair bir surette sakıt olması halinde, fer' i hakların da sakıt olacağı ilke olarak vurgulandıktan sonra ikinci fıkrasında, evvelce işleyen faizleri talep hakkının saklı tutulduğu beyan edilmiş veya hal icabından anlaşılmış olması durumu fer'i hakkın isteminde ayrık bırakılmıştır.

Somut olayda, faiz alacağına esas teşkil eden tazminat tam olarak davacıya ödenmemiştir. Ana alacak ödenmediğinden, fer'ı hakkın sakıt olması düşünülemez. Ana alacağın, taksitler halinde bölüm bölüm ödenmesi durumunda da, her bir ödeme sonunda faiz talep etme ile ilgili fer'i hakkın saklı tutulduğunu ayrıca belirlemeye gerek yoktur. Bu durumda B.K.nun 84/1. maddesi hükmü de gözetildiğinde yerel mahkemece mevcut delillerin değerlendirilmek suretiyle davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. O halde usul ve Yasa'ya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA) oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972