 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/585
K: 1992/627
T: 04.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "el atmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Niğde Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 6.3.1990 gün ve 132-789 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 13.4.1992 gün ve 3749-4425 sayılı ilamı:
(.. Dava, davacının ısrarla açıklandığına göre zilyetliğe dayalı elatmanın önlenmesi davasıdır. Davacıların zilyetliği murislerinden ırsen intikalen gelmektedir. Hal böyle olunca davacıların dava açma hakları vardır. Yalnız Medeni Yasanın 581 maddesi uyarınca davacıların diğer şeriklerinden muvafakat almaları veya şeriklerin hepsi birlikte dava açmaları, ya da miras şirketine tayin ettirecekleri mümessil huzuruyla davaya devam edilerek bir karar verilmesi gerekmektedir. Murisin 6 mirasçısı vardır. Davalı 3 mirasçıdan paylarını haricen satın aldığını ileri sürmektedir. Ne var ki kendisi henüz paydaş değildir. Bütün bunlar gözetilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 4.11.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.