 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/532
K: 1992/709
T: 25.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bandırma 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine dair verilen 29.1.1991 gün ve 572-11 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi'nin 30.9.1991 gün ve 6170-8665 sayılı ilamı:
(.. Taraflar arasında satış ilişkisi mevcut olup bu sözlemenin ifa yeri davacı alıcının bulunduğu Bandırma ilçesidir. Davacı sözleşmenin ademi ifasından dolayı peşin ödemiş olduğu 10.000.000 TL.nın iadesini talep ve dava etmiştir. Bu iddianın sabit olması durumunda dahi davalı satıcının, almış olduğu satış bedelini davacının ikametgahına götürüp ödemesi gerekmektedir. Bu nedenle Borçlar Yasası'nın 73 ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasa'sının 10. maddeleri gereğince davanın davacının ikametgahı olan Bandırma Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılması gerekirken davalının ikametgahı olan Gönen Asliye Hukuk Mahkemesi'nde bakılmak üzere yetkisizlik kararı verilmesi usul ve Yasa'ya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, taraflar arasındaki akdin feshedilmemiş olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 25.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.