 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/328
K: 1992/449
T: 01.07.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "hizmet süresinin tesbiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bucak Asliye Hukuk (İş) Mahkemesince davanın reddine dair verilen 7.12.1990 gün ve 1990/291-573 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 10.Hukuk Dairesinin 4.3.1991 gün ve 1952-2129 sayılı ilamı:
(... Davacının 1966 ve 1974 yıllarında kısa sürelerle çalışıp ayrıldıktan sonra aynı işyerine 1977 yılında yeniden girerek bu kez sürekli olarak ve halen çalıştığı iddia edildiğine göre, 506 sayılı Kanunun 79/8. maddesinin açık hükmü gereğince hakdüşürücü sürenin geçmediği düşünülmeksizin yazılı biçimde davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Mahkemece yapılacak iş, sürekli çalışmanın vaki olup olmadığı ve ayrıca yaptığı işin niteliği de araştırılarak orman (tarım) işi sayılıp sayılmayacağına göre anılan Kanunun 3-A maddesi gereğince tesbite karar verilip verilemeyeceğini saptanmaktan ibarettir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 1.7.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.
