 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/2-753
K: 1993/43
T: 10.2.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
743/m.295
DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "babalık" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 24.10.1991 gün ve 410-604 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 14.4.1992 gün ve 2761-4369 sayılı ilamı:
( ... Davalı 24.10.1991 tarihli dilekçe ile daha önce geçirdiği rahatsızlık sebebiyle çocuk yapma kabiliyetinin kalmadığını savunmuştur. Bu savunma üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması Usul ve Yasa'ya aykırıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle uyuşmazlığın niteliği itibariyle kamu düzenini ilgilendirmesi ve olayda sağlıklı çözüme ulaşılabilmesi için, davayı kesin sonuca götürebilecek ileri sürüşe, davacı tarafça da açıkça karşı çıkılmadığına göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliğiyle karar verildi.