 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/283
K: 1992/366
T: 03.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "takibe itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5. İcra Tetkik Merciince itirazın kabulüne dair verilen 23.1.1990 gün ve 1989/1090-1990/21 sayılı kararın incelenmesi davalı alacaklı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 4.10.1990 gün ve 1990/2552-9505 sayılı ilamı:
(.. Alacaklının ve borçlunun 6.11.1989 tarihli icra tutanağında birbirini tamamlayan beyanlarına göre borçlu tarafından kabul edildiği, toplam borcun 1.500.000 TL.lik bölümünün alacaklı tarafça alındığı anlaşılmaktadır. İtirazın bu kabul beyanları karşısında reddi gerekirken yazılı şekilde karar tesisi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle haciz baskısı iddiası, sınırlı yetkili merciide değil, genel mahkemelerde dinlenebileceği gibi, olayda B.K.nun 30. maddesinde öngörülen koullar da gerçeklemediğine göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 3.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.