 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/231
K: 1992/356
T: 27.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Samsun 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.7.1991 gün ve 72-300 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 19.11.1991 gün ve 1991/10972-14311 sayılı ilamı:
(... Dosya kapsamına, mevcut delillere ve özellikle tanık anlatımlarına göre davalının davacıya karşı başkalarının önünde ağır hareketleri ve ayrıca evlilik birliğinin eşlere yüklediği sadakat ilkesine aykırı bir şekilde başka bir erkekle ilişkisi gerçekleşmiştir. Bu durumda boşanmaya karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde çok ciddi yanılgıya düşülerek isteğin reddi usul ve Kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 27.5.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.