 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/199
K: 1992/311
T: 06.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 26.3.1991 gün ve 1990/269-1991/268 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 26.9.1991 gün ve 1991/8934-11604 sayılı ilamı:
(... Taraflar arasındaki geçimsizlikle ilgili olarak dinlenen ve anlatımı hükme esas alınan tanık Abdullah Lastikçi, iki tarafın anlaşmalı boşanmaya ilişkin dilekçeleri üzerine davacı tarafından açılan bir davadan sonra davacı ile birlikte kalan aynı evde oturan davalıya gittiklerini davalının barışma önerilerini red ettiğini açıklamıştır. Davalının tanığı ise arada geçimsizliğin bulunmadığını belirtmiştir. Tarafların mahkeme dışında kabul ettikleri anlaşmalı boşanma isteği hakim huzurunda red edilmiş, serbest irade ürünü olmadığı belirtilmiştir. O halde 3444 sayılı Yasa ile değişik MK.nun 134/3 maddenin öngördüğü anlaşmalı boşanma koşullarının gerçekleştiği söylenemez. Diğer taraftan davacı davadan sonra dahi barışma isteği ile eşine gittiğini kabul etmekle, önceki olayları bir geçimsizlik nedeni olarak kabul etmemiştir. Davadan sonraki olaylara ve söylenen sözlere de dayanılamaz. Kaldı ki evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı olgusu kanıtlanamamıştır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 6.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.