 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/152
K: 1992/254
T: 15.04.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11.7.1991 gün ve 357-391 sayılı kararın temyizine ilişkin istemin süre yönünden reddini kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 11.12.1991 gün 1991/255 Esas, 1991/626 Karar sayılı ilamın karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davacı (karşı davalı) tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, Hukuk Genel Kurulunca dilekçe düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, yoksulluk nafakasının kaldırılması ve karşı istek, nafakanın arttırılması istemlerine ilişkindir.
Uyuşmazlığın niteliği gereği bu tür istekli davalar, adli tatil içinde görülüp yürütülebilir (H.U.M.K. Md. 176/3). O nedenle de kurulacak hükme yönelik Yasal Temyiz süresi de adli tatil içinde işler.
SONUÇ : Bu itibarla, olayda her ne kadar HUMK.nun 177. maddesinin uygulanma yeri yoksa da, direnme kararının, mümeyyiz vekiline tebliğ tarihine göre Yasada öngörülen 15 günlük temyiz süresi, 6.9.1991 tarihinde dolmuş olmasına karşın, 10.9.1991 günlü dilekçe ile süre geçtikten sonra temyiz yoluna başvurulduğunun belirlenmiş olmasına göre HUMK.nun 440. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirisine dayanmayan ve yerinde olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, 2790 sayılı yasanın 2. maddesinin ve 3. fıkrası hükmüne göre takdirine 23.800 lira para cezasının ve 23.800 lira harcın düzeltme isteyenden alınmasına oybirliğiyle 15.4.1992 gününde karar verildi.