 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1992/130
K: 1992/246
T: 15.04.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "kişisel ilişki kurulması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;
Fatih 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 9.3.1990 gün ve 1208-193 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 12.11.1990 gün ve 4992-10742 sayılı ilamı:
(... Büyükana ve büyükbabaların (Medeni Kanunda öngörülmemekle birlikte 18.11.1959 tarihli ve 12/29 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca) torunları ile kişisel ilişki kurabilmelerinin hükme bağlanması velinin velayet görevini kötüye kullanarak kişisel ilişkiyi engellemesi şartına bağlıdır. Oysaki olayımızda davacıların oğulları Hakan ile Davalı boşanmışlar ve velayet hakkı davalıya verilen küçük Berk ile ilgili olarak her ayın birinci ve onbeşinci günleri babası (davacıların oğulları) Hakan arasında kişisel ilişki düzenlenmiştir. Öyle ise davacıların torunlarıyla kişisel ilişki isteklerini oğulları Hakan ile birlikte kullanabilmeleri mümkün olmasına göre isteğin reddi gerekirken Medeni Kanunun 148/2. maddesini yorum yoluyla genişletecek hem babaya ve hem de büyükbabaya ve büyük anaya ayrı ayrı kişisel ilişki kurma hakkının tanınması usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava büyükana ve büyükbaba ile torun arasındaki şahsi ilişki tesisi istemine ilişkindir.
Kural olarak, büyükana ve büyükbabanın, belirli şartların gerçekleşmesi halinde, torunları ile aralarında kişisel ilişki kurulmasını isteme hakları bulunduğu gibi, bu husus velinin, isteğine aykırı düşse bile kendisini davalı (hasım) göstermek suretiyle torunlarıyla kişisel ilişki sağlanmasını isteme ve dava açma haklarının varlığı 18.11.1959 gün 12-29 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme kararının da gereğidir.
O itibarla, yerel mahkemenin bu yöne değinen direnmesi yerindedir.
Ne var ki, torunun babası, tarafından annesi aleyhine açılan ve önce görülen boşanma davasında, boşanma kararı ile birlikte çocukla (torun) baba arasında kişisel ilişki kurulduğu gibi; ayrıca şimdi ki davada da, davacılar büyükana ve büyükbaba ile torun arasında kişisel ilişki kurulmuştur.
Yerel Mahkemece, temyize konu dava ile ilgili verilen karara yönelik işin esasına ilişkin temyiz itirazları Özel Dairece incelenmiş değildir.
Bu durumda, işin esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenebilmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, işin esasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 2. Hukuk Dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.