 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/98
K: 1991/210
T: 24.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "ihalenin feshi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 2. İcra Hakimliği'nce davanın reddine dair verilen 15.2.1990 gün ve 989/408-990/139 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 26.3.1990 gün ve 2926-3251 sayılı ilamı:
(...İİK.nun 126. maddesi son fıkrası yoluyla uygulanması gerekli 114. maddelerinin son fıkrası gereğince gazete ile yapılacak ilanlara satış şartnamesinde yazılı satılacak şeyin cinsi, mahiyeti ve önemli vasıfalarının yazılması gerektiği bu duruma rağmen ilanda taşınmazın nitelikleri gösterilmeyip bilirkişi raporuna atıf yapılmakla iktifa edildiği taşınmazın önemli vasıflarının talibi ve talebi etkileyecek nitelikte olduğu nazara alınmadan satış bedeli ile muhammen değer arasındaki fark şahadetle birlikte nazara alındığında ihalenin normal şartlar altında yapılmadığı 3065 sayılı KDV. Kanununa 3099 sayılı kanunla eklenen 1.1.1985 de yürürlüğe giren 31.12.1988'e kadar muteber olan ve 3393 sayılı kanunla 3065 sayılı kanuna eklenen geçici maddeye göre 1992 tarihi sonuna kadar uzatılan 17. maddesi 4-1 bendine göre net alanı 150 metrekareye kadar olan konutların KDV'ye tabi olmadığı halde bunun satış ilanına geçirilememesinin talebi ve talibi menfi yönde etkileyebileceği düşünülmeden davanın red olunması isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemec önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 24.4.1991 gününde oybirliği ile karar verildi.