 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/66
K: 1991/139
T: 20.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "kat mülkiyeti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Fatih 2. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 18.2.1988 gün ve 1616-112 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 5.12.198 gün ve 6992-22355 sayılı ilamı:
(.. Kat mülkiyetli bir apartmanda kat maliki olan davalıların, tüm kat maliklerinin rızasını almadan ortak yer olan çatı arası boşluğa birer tonluk iki adet yakıt tankı ve aydınlık boşluğuna da bir adet tüpgaz koydukları bilirkişi raporu ile tespit edilmiş ve ayrıca itfaiye müdürlüğünün yazısı ile de çatı arasına yerleştirilen yakıt tanklarının kaldırılması gerektiği bildirilmiş olduğuna göre Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekir. Fakat Mahkeme yakıt tankları ile tüpgazın konulduğu kısımların davalıların arsa payları ile sınırlı ortak kullanımı sahası içinde kaldığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir.
634 sayılı kat mülkiyeti kanunun 16. maddesi içinde yer alan red gerekçesine ilişkin bu hüküm ortak yerlerin projesinde gösterilen (kullanım amaçları) için geçerlidir. Aydınlık boşluğu ile çatı arasına yakıt tankı ve tüpgaz konulması bu ortak yerlerin kullanım amaçları dışında kaldığından, davanın reddine esas olan bu gerekçe yerinde görülmemiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 20.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.