 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/641
K: 1992/50
T: 12.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "haczin kaldırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5. İcra Tetkik Merciince davanın reddine dair verilen 23.10.1989 gün ve 1989/401-1989/1021 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 17.5.1990 gün ve 1989/13246-1990/5849 sayılı ilamı:
(.. Her dosya müstakil hüviyete haiz olup birindeki itiraz ve şikayet sebepleri, diğerlerinde öne sürülen şikayet ve itiraza etkili olamaz. Merciin 1988/9435 esas sayılı dosyada öne sürülen ve süresinde olan meskeniyet itirazı için gerekli incelemeyi yapıp sonucuna göre karar vermesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Temyize konu merci kararı taraf vekillerinin yüzlerine karşı 21.5.1991 tarihinde verilmiştir. İ.İ.K.nun 363. maddesi gereğince yüze karşı tefhim suretiyle verilen merci kararının 10 günlük yasal temyiz süresi 31.5.1991 Cuma günü mesai saati sonunda dolmuştur. Davacı vekili ise temyiz süresinin geçmesinden sonra 5.6.1991 tarihinde vekaletten çekildiğini bildirmiştir. Vekille takip edilen davalarda bütün tebligatların asıl adına vekile yapılması temel bir usul kuralı olduğu gibi vekaletten çekilen vekilen çekilmeden itibaren 15 gün daha vekalet görevini sürdürmesi de Avukatlık Yasası hükmü gereğidir.
Davacı asılın, eski hale getirme isteğini de kapsadığı kabul edilen temyiz dilekçesine eklediği 29.5.1991 tarihli üç günlük doktor raporunun verildiği tarihte davacı vekilinin vekaleti fiilen devam etmektedir. Bu durumda davacı asılın eski hale getiren isteği yerinde kabul edilemez. O halde yasal süre geçtikten sonra yapılan temyiz isteme süre yönünden reddedilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yasal süre geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin süre yönünden (REDDİNE) 12.2.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.