 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/64
K: 1991/95
T: 20.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İcra Hakimliğince itirazın kabulüne dair verilen 20.2.1990 gün ve 1158-156 sayılı kararın incelenmesi davalı (alacaklı) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 26.3.1990 gün ve 2932-3328 sayılı ilamı:
(... takip dayanağı tavzih ilamında edaya ait hüküm bulunduğu nazara alınmadan itiraz nedenleri incelenmeden ilamda edaya ait hüküm bulunmadığından bahsile itirazın kabul olunması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Takip konusu yapılan karar, Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesince dava sonuçlandırılıp, hakimlikçe dosyadan elçekildikten sonra, davanın tarafı bulunmayan borçlu hakkında verilmiş, bir yerde, tesbit edici nitelikte bir yönetimsel karardır.
Kesinlikle ilam mahiyetinde olmayan anılan kararla ilamlı takip yapılması mümkün değildir. Bu olayda, ancak ilamsız takip yolu ile icra takibatı yapılabileceği kuşkusuzdur. Borçlunun, hakkındaki bu takibe karşı yapacağı itiraz halinde de icranın duracağı ve itirazın içeriği itibariyle uyuşmazlığın sınırlı yetkili mercide değil, bütün usul hükümlerinin uygulama yeri bulacağı genel mahkemede çözüme ulaştırılacağı da tabiidir.
Bu itibarla, mercice, gerekli değerlendirme yapılarak takibin iptaline karar verilmesi usul ve yasaya uygun bulunduğundan, direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davalı (Alacaklı) vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının (ONANMASINA) 20.2.1991 gününde oyçokluğuyla karar verildi.