 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/470
K: 1991/590
T: 20.11.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "muhdesat sebebiyle müdahalenin meni" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Orhaneli Sulh Hukuk Mahkemesince
davanın reddine dair verilen 17.5.1990 gün ve 1990/41-1990/154 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine;
(... Davacı trampa sonucu davalıya isabet eden taşınmaza kavak fidanları diktiğini, bu kez kavakları kesmek istediği halde davalının engel olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesini ve kavakların kesimine imkan tanınmasını istemiş, Yerel mahkeme davayı reddetmiştir.
Oysa kavak ağaçları daimi niteliği olmayan, ekonomik değeri bulunan menkul eşya durumunda ve davacının kesip yararlanmak hakkına sahip olduğu açıktır.
Taşınmazın mütemmim cüzü şeklinde değerlendirme yoluna gidilerek davanın reddi doğru değildir. Kavak ağaçlarının davacıya aidiyetini trampa konularında yapılacak araştırma sonucu yeterli kanıtların varlığı saptandığı takdirde davanın kabulü gerekir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Taraf taşınmazları komşudur. Davalı taşınmazında bulunan çekişme konusu kavak ağaçlarının yıllar önce davacı tarafından dikildiği tartışma konusu değildir. Kavak ağacı daimi niteliği bulunmayan belirli bir gelişmeye eriştiğinde kesilip kullanılan, bu nedenle de ekonomik değeri olan bir ağaç türüdür. Bu özellikleri gereği de üzerinde bulunduğu arzın mütemmim cüzü olmayıp menkul mal hükmündedir. Kural olarak mülkiyeti bu ağaçları dikip yetiştirilerek koruyana aittir. Arzın tamamlayıcı parçası olarak kabul edilemez.
Bu itibarla, açıklanan nedenlerle Özel Daire bozma ilamına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi doğru değildir.
O halde usul ve yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) 20.11.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.