 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/310
K: 1991/371
T: 19.06.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bitlis Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 17.7.1990 gün ve 196-144 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 17.12.1990 günü ve 13852-14742 sayılı ilamı:
(.. Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Davacı çap malikidir. Davalı duruşmada çekişmeli yerin 25-30 yıldır zilyetliğinde olduğunu savunarak muaraza yaratılmıştır. Hal böyle olunca, mahkemece kayda üstünlük tanınarak davanın kabulüne karar vermek gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu reddedilmesi doğru değildir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Dava konusu taşınmazın davacıya ait çap kapsamında kaldığı tartışma konusu değildir. Bu yerin davalı tarafından sürülüp ekildiği tüm dosya içeriğinden ve özellikle davalı tarafın duruşma ve keşif tutanağına alınan çelişkili beyanları, yeminli tanık ifadeleri ve keşif zaptına da yansıyan çekişmeli yerin etrafının orman ve yol ile çevrili olup gerçek şahıslara ait taşınmazlarla sınırı bulunmadığına ilişkin çoğrafi konumunu belirten açıklamadan duraksanmayacak biçimde anlaşılmıştır. Bu itibarla davanın kabulü gereğine işaret eden ve Hukuk Genel Kurulunca da aynen benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O halde direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 19.6.1991 tarihinde oybirliği ile karar verildi.