 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/275
K: 1992/428
T: 01.07.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "şirket feshi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince davanın reddine dair verilen 28.9.1988 gün ve 884-783 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 29.5.1990 gün ve 33374327 sayılı ilamıyla bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, T.T.K.nun 434/2. maddesinden kaynaklanan şirketin feshi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine dair kurulan hüküm, davacı tarafından temyiz edilmemiş, davalı tarafın temyiz üzerine Özel Dairece bozulmuştur.
Mahkeme kararı, hükmü temyiz etmeyen davacı yönünden kesinleşmiştir.
Bu durumda, hakkındaki hüküm kesinleşmiş bulunan davacının, mahkemece verilen direnme kararını temyiz hakkı yoktur.
O itibarla, davacının temyiz istemi, bu nedenle reddedilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklandığı üzere, bozmadan önceki kararı temyiz etmeyerek hakkındaki karar kesinleşmiş bulunan davacının direnme kararını da temyiz hakkı olmadığından, temyiz isteminin bu nedenle REDDİNE, yapılan ikinci görüşmede 1.7.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.