 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/27
K: 1991/85
T: 20.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eskiehir Asliye 3. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 19.4.1989 gün ve 1988/932-1989/907 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 6.11.1989 gün ve 7200-9020 sayılı ilamı:
(.. Dava, boanmaya ilişkin olup, davalı iddiasının yerinde olmadığını savunmuştur. Toplanan delillere göre kadının devamlı olarak kocasına (pis, adi adam, sen sürünmeye layıksın, seni sevmiyorum, tiksiniyorum, sen karı satarsın) diyerek haysiyetini kırdığı gerçekleşmiştir. Bu haksız tutum ve davranış karşısında davacı koca için boşanma davası açmak hakkı doğmutur. Kocanın sadakatsiz hali mahkemece ağır kusur sayılarak dava reddolunmuştur. Oysa kocanın sadakatsiz davranış içinde olması, kadının ona mütemadi surette hakaret etmesine hak vermez. Davanın bu sebeple reddi, neticesi bakımından kadına bundan sonra kocaya sövme hakkı verir ki böyle bir düşşünüş bizzat (ihkakı hakka) imkan vermek sonucunu doğurur. Koca her nasılsa sadakatsizlik içine girmiş diye kadının ona yukarıda açıklanan sözlerle hakaret etmesine hak vermek izahı güç bir hukuki düşünüş tarzı olur. Bu kanun eliyle karısını kendisine karşı zulüm aleti haline getirmeye ve kadına kocasına hakaret etme hakkı vermeye yol açar. Bu itibarla boşanmaya karar verilmesi gerekirken davanın reddedilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 20.2.1991 tarihinde ikinci görüşmede oyçokluğuyla karar verildi.