 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/21
K: 1991/68
T: 13.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Avanos Asliye Hukuk Mahkemesi)nce boşanmanın kabulüne dair verilen 14.9.1988 gün ve 1986/576 - 1988/220 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 13.2.1988 gün ve 11941 - 1125 sayılı ilamı:
(... Boşanmaya karar verilebilmesi için ortak hayatı çekilmez hale getirecek derecede, birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte şiddetli bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanunun 134. maddesinde yer alan çekilmezlik halini ve köklü sarsılma durumunun kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
Boşanma davası açılmakla eşlerin ayrı yaşamak, davalı kadının da nafaka istemek hakkı doğar (M.K.137 ve 162). Nafakanın yabancı para olarak istenmesi nafaka takdirine engel değildir. O halde istek tarihinden başlamak ve hüküm kesinleşinceye kadar devam etmek üzere davalı yararına uygun Türk parası ile ödenmek üzere tedbir nafasası takdiri zorunludur. Bu yönün gözetilmemesi dahi kabul şekli bakımından bozmayı gerektirir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki bozmaya ilişkin kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmnesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı Vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 13.2.1991 tarihinden itibaren oyçokluğu ile karar verildi.