 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/124
K: 1991/298
T: 22.05.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gebze İş mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 29.12.1989 gün ve 126-165 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 9. Hukuk dairesinin 23.10.1990 gün ve 6918,10540 sayılı ilamı : (... İş akdinin feshi 14.5.1987 tarihinde gerçekleşmiştir. Olay tarihi itibariyle sendikaya üye olmak veya olmamak nedeniyle fesihlere uygulanacak kanun hükmü 1475 sayılı İş kanunun 13. maddesinin sondan bir önceki kötüniyet tazminatının içeren fıkrası hükmüdür. 2821 sayılı sendikalar kanununun 31. maddesindeki sendikaya üye olmak veya olmamak hususu 25.5.1988 tarih ve 3449 sayılı kanunla eklenmiştir. Olay tarihinde yürürlükte olmayan bir hükmün uygulanması sözkonusu edilemez. bu durumda bir yıllık ücret tutarında tazminata değil ihbar önelinin 3 katı tutarında ücrete karar vermek gerekir. Yargıtay içtihadları bu yöndedir. Çoğun içinde azın da var olduğu kuralı gereğince kötüniyet tazminatının reddedilmiş ve davacının kararı temyiz etmemiş olması sonuca etkili olmaz...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel kurulunca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 22.5.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
