 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1991/121
K: 1991/226
T: 01.05.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "el atmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ... Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 30.11.1989 gün ve 1062-1111 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 28.9.1990 gün ve 8401-7612 sayılı ilamı ile; (...Davalıya ait 1 sayılı parselinin M.K.nun 639. maddesine göre tescil edildiği ve bu tescil sırasında tapuda bu yolun işaret edilip, gösterilmediği anlaşılmaktadır. Çekişmeli yol, davalı tapusu içinde kaldığına göre, yola tekabül eden kesim iptal edilmedikçe davanın dinlenme olanağı yoktur. Asine görüş ve düşüncelerle davanın kabulü doğru değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava konusu taşınmaza ait tapu Medeni Kanunun 639. maddesine göre mahkemece verilen tescil ilamı sonucu oluşmuştur.
Olayda Kanunu Medeninin Tatbiki Hakkındaki Kanunun 22. maddesinin uygulama yeri yoktur. İstek elatmanın önlenmesi olup kural olarakta tapu iptale kadar geçerlidir. Bu itibarla olayda yola tekabül eden kesim hakkında davalı tapusu iptal edilmedikçe, elatmanın önlenmesi davasının dinlenme olanağının bulunmadığına işaret eden ve Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O halde direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 1.5.1991 gününde oybirliği ile karar verildi.