DAVA : Taraflar arasındaki şikayet davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin İcra Tetkik Merciince davanın reddine dair verilen 28.11.1989 gün ve 1526-1664 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 12.2.1990 gün ve 443-1072 sayılı ilamı:

(..Borçlu hakkında 5.3.1984 tarihinde takip yapılmış ve aynı tarihde 29.2.1984 tarihli Mersin Asliye Hukuk Hakimliği ihtiyati haciz kararının infazı da istenmiş ve hacizler uygulanmıştır. Ödeme emri tebliğ üzerine borçlu icra dairesine itiraz etmiş hakkındaki takip durmuştur. Alacaklı İİK.nun 67. maddesine göre itirazın iptali davası açmış dava kısmen kabul, kısmen reddolunmuştur. İtirazın iptali davası üzerine verilen kararın kesinleşmesi ile vaz olunan ihtiyatti hacizlerin icrai hacze dönüşeceği 16.3.1989 tarihinde itirazın iptaline karar verilmiş olup bu tarihten önce duran takipte icra takip muamelelerinin yapılamayacağı bu meydanda satış istenemeyeceği, cihetle icra dairesince verilen 9.9.1988 tarihli süresinde satış istenmediğinden haczin kaldırılmasına dair verdiği karar yasaya uygun olmayıp bu karara karşı İİK.nun 16. madde 2. fıkrasına göre şikayetin süreye bağlı olmadığı düşünülmeden süre yönünden şikayetin reddolunması isabetsiz olduğu gibi, kabul şekline göre de şikayet konusu kararın alacaklıya tebliğ edilmediği icra dosyasında ıttılaya dair bir kayıt bulunmadığı düşünülmeden keza şikayetin süre yönünden reddolunması isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle mahcuz malın, icra memurunun Yasanın açık hükmüne aykırı olarak verdiği yok hükmündeki kararı üzerine elden çıkarılması alacaklının hakkının yerine getirilmemesi hükmünde olup, bunun da kamu düzenine ilişkin bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 22.5.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972