DAVA : Taraflar arasındaki "tesbit ve iptal" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İSTANBUL 4. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 30.5.1990 gün ve 839-610 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 25.10.1990 gün ve 7390-8832 sayılı ilamı : (...Dosya içindeki belgeye göre, davacı tarafından 1989 yılı Ağustos ayı prim borcu 2.10.1989 tarihinde bloke edilmiş çekin postaya verilmesi suretiyle ödenmiş ve bu kurum kayıtlarına 4.10.1989 tarihinde intikal etmiştir.

506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 80. maddesinde, işverenin bir ay içinde çalıştırdığı sigortalının sigorta primlerine esas tutularak kazançlar toplamı üzerinden bu kanun gereğince hesaplanacak prim tutarlarını, ücretlerinden kesmeye ve kendisine ait prim tutarlarını da bu miktara ekleyerek en geç ertesi ayın sonuna kadar Kurum'a ödemeye mecbur olduğu yazılıdır. Borçlunun ödeme tarihinin son günü kuruma olan borcunun çek tanzim ederek posta ile göndermesi ödemenin o ay içinde yapıldığını göstermez. Olayımızda olduğu gibi Kurum'un eline bu çek sonradan geçebilir. Oysa borçlunun bankadaki parası kendi hesabında durmakta ve borçlu lehine faiz işlemektedir. Kurum ancak çek eline geçtiği zaman buna tasarruf edebilecek durumdadır. Çek kurumun eline yasal süresinden sonra geçtiğinden bu borcun kanunla belirtilen sürede kuruma ödendiği kabul edilemez. Diğer taraftan davacı, yasal süresinde, sözü edilen prim borcunu davalı Kurum'un veznesine ödemek istediği ancak maddi imkansızlık nedeniyle ödemenin yapılamayacağını anlayınca aynı gün bloke edilmiş çeki postayla göndermiş olduğu yollu savunmasını da kanıtlayamamış bulunmaktadır.

Bu durumda borcun, çekin kurumun eline geçtiği tarihte kuruma ödendiği ve kurumun bu gecikmeden dolayı gecikme zammı tahakkukunun yasaya uygun bulunduğu kabul edilerek davanın reddine karar vermek gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Borçlu davacının, bankadaki parası, kendi hesabında durduğu sürece yararına faiz işlemekte olduğu kurumun ise ancak çek eline geçtiği zaman buna tasarruf edebilecek duruma girebileceği kuşkusuzdur. O itibarla, çek Kurum'un eline, 506 sayılı Yasa'nın 80. maddesinde öngörülen yasal süre geçirildikten sonra ulaştığına göre, karşılığının kanunda belirtilen süre içerisinde ödendiğinin kabulünün mümkün olamayacağı kuralına işaret eden Özel Daire bozma kararı tamamen yerindedir.

Ne var ki, davacı, çekişme konusu prim borcunu, yasal süre içerisinde davalı Kurum'un veznesine ödemek istediği, ancak saat 16.00'yı geçtiği gerekçesiyle paranın alınmayarak ödemenin yaptırılmadığını savunmuştur.

Ancak, davacının bu savunması doğrultusunda delilleri sorulup, toplanmış değildir.

Oysa olayda sağlıklı çözüme ulaşılabilmesi için davacının bu savunması doğrultusunda göstereceği delillerin toplanması ve tüm delillerin toplanması ve tüm delillerin birlikte değerlendirilerek, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.

Bu yön gözetilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru değildir.  O halde, usul ve yasaya uygun olmayan yerel mahkemenin direnme kararı, bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 24.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972