 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/854
K: 1991/34
T: 30.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "iki haklı ihtar nedeniyle tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; NALLIHAN Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 1.5.1990 gün ve 1990/25-102 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 19.6.1990 gün ve 1990/8685-8926 sayılı ilamı: (... Davacı kira parası üzerinden verilen (stopaj suretiyle) kesilip Maliyeye yatırılarak vergi sözleşmede kararlaştırılan aylık 70.000 lira kira parasının dışında kaldığı, kira parasının 70.000 lira olarak net olarak ödenmesi gerektiği halde davalının halen % 20 olarak uygulanan bu vergi kesintisinin Mart 1989 tarihinden itibaren kiradan kesip gönderdiğini bu sebeple davalının bir kira yılı içerisinde 2 haklı ihtara neden olduğunu ileri sürüp taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı ise aylık kira parası üzerinden stopaj suretiyle vergi kesip maliyeye yatırması gelir vergisi kanununa göre kendisinin yükümlü bulunmadığını bu sebeple aylık 70.000 lira kira parası üzerinden kira parası içinden kesin maliyeye yatırdığını noksan ödeme bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Gerçekten gelir vergisi Kanununa göre işyeri olarak kiralanan yer için kira parası üzerinden şimdiki durumda % 20 gayrimenkul irad vergisinin kiracının kesip maliyeye yatırması gerekir.
Yasa, kiracı için böyle bir yükümlülük tanımıştır. Ancak taraflar her zaman sözleşme ile bu borcu kira parasının dışında tutup benimsenen kira parasını net olarak ödenmesinde anlaşabilirler. Nitekim sözleşmenin özel maddesinde stopaj suretiyle kesilecek verginin aylık kira parası üzerinden hesap edilip maliyeye yatırılmasına işaret ettikten sonra da aynı maddenin devamında stopaj suretiyle kesilecek verginin kira parasından hariç olduğu belirtilmiştir. Bu hüküm tarafları bağlar ve aylık kira parasının net olarak davacıya ödenmesi gerekir. Davalı böyle yapmamış maliyeye stopaj suretiyle ödediği vergiyi kira parasından keserek kira parasını noksan ödemiştir.
Davacıda bu nedenle 1989 un 3. ayından 8. aya kadar olan noksan kira paralarının toplamın 24.8.1989 keşide 11.9.1989 tebliğ tarihli 1989 Eylül noksan ödemeyide 14.9.1989 keşide 18.9.1989 tebliğ tarihli 2 haklı ihtara konu etmiştir. Her 2 ihtarda 1.2.1989-1.2.1990 kira dönemine ait olması sebebiyle haklıdır.
Bu nedenle tahliyeye karar vermek gerekirken yasadaki vergi sorumluluğu kurallarından bahsedilerek davanın reddedilmesi isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yagrılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurul'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarfların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA 30.1.1919 gününde oybirliğiyle karar verildi.