 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/618
K: 1991/20
T: 30.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "Tahliye" davasından olayı yapılan yargılama sonunda; Karadeniz Ereğlisi Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 22.3.1990 gün ve 1989/34-1990/330 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 30.5.1990 gün ve 7534-7806 sayılı ilamıyla; (.. Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar vermiş hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilesinin kızı Şule Nesiba Saygın'ın Eczacılık Fakültesi Mezunu olduğunu, kiralananı ecza deposu olarak kullanacağını ileri sürerek taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, asıl amacın kira parasını arttırmak olduğunu, davacının kızının İstanbul'da oturduğunu, davanın reddini savunmuştur. İhtiyaçlının İstanbul'da oturduğu, eşin İstanbul Teknik Üniversitesinde öğretim üyesi olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Davacı da bu duruma karşı çıkmamıştır. 6570 sayılı Yasanın zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiş olup doğmayan bir ihtiyaç için tahliye davası açılamaz. İhtiyaçlı İstanbul'da oturduğuna Karadeniz Ereğlisine gelmediğine göre ihtiyacın varlığından bahsedilemez. Bu durumda sübut bulmayan davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 30.1.1991 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Davacının kızı Eczacılık Fakültesi mezunu olup, halen de bir iş yapmadığı anlaşılmaktadır. Kiralananın bu işe (ecza deposu olarak) kullanmağa elverişli olduğu bilirkişi incelenmesi ile sabittir. İhtiyacın samimi ve gerçek olduğuna hiçbir kuşkuya meydan vermeyecek şekilde kanaat hasıl olmuştur. İhtiyaçlının evinin İstanbul'da olması, kiralananın ise Karadeniz Ereğlisinde bulunması davacı aleyhine bir durum olarak düşünülmemelidir. Yerel mahkeme kararındaki gerekçeler kanuna uygun olduğu için onanması görüşündeyim, bu nedenle çoğunluğun bozma kararına katılamıyorum.