 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/567
K: 1991/30
T: 30.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "Şiddetli geçimsizlik sebebiyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çine Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 23.12.1988 gün ve 1988/104 - 425 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 4.4.1989 gün ve 1989/2188 - 3261 sayılı ilamı,
(...Boşanmaya karar verilebilmesi için ortak hayatı çekilmez hale getirecek derecede birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte şiddetli bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanunun 134. maddesinde yer alan çekilmezlik halini ve köklü sarsılmaz durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup bir kısmı ise sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Kaldı ki davacının başka kadınla ilişki içinde olduğu ve eşini dövdüğü gerçekleşmiştir. Kusurlu eşin ise boşanma davası açmak hakkı yoktur. Öyle ise davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR :Tarafların karşılıklı iddia ve savunmaların dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ :Davalı ve vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 30.1.1991 tarihinden itibaren oybirliğiyle karar verildi.