 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/521
K: 1990/609
T: 05.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (EYÜP 2. Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 20.12.1988 gün ve 700-815 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 19.6.1989 gün ve 6603-5967 sayılı ilamı:
(.. Dava Medeni Kanunun 129. maddesine dayalı olarak zina sebebiyle boşanma istemine ilişkin olup tekmil dosya kapsamına göre davalının zina yaptığı hususunda davacının mücerret iddiası dışında hiç bir delil mevcut bulunmamasına göre isteğin reddine karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek boşanma doğrultusunda hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle dava M.K.nun 129. maddesinde öngörülen zina sebebine dayalı boşanma istemine ilişkindir. Şiddetli geçimsizlikten kaynaklanan köklü sarsılma durumuna dayalı bir boşanma talebi mevcut değildir. Zina iddiası ise kanıtlanamamıştır. Bu itibarla Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 5.12.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.