 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/48
K: 1990/185
T: 14.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar aasındaki "tesbit ve men-i müdahale" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Zeytinburnu Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 1.12.1987 gün ve 562-534 sayılı kararın incelenmesi davacı ve davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 20.2.1989 gün ve 13066-1630 sayılı ilamı: (... Davacı taşınmazın 1/3 ünün kendisine geri kalan hisselerinde Yusuf ve Hüseyin'e ait olduğunu, buna rağmen İmar Kanunlarına göre bu taşınmaz için davalılar adına tahsis belgesi düzenlendiğini ileri sürerek kendisinin mülkiyet hakkı olduğunun tesbitine ve tahsis belgesinin iptaline karar verilmesini istemiştir. Tahsis belgesi verilmesi idari organlara ait bulunmaktadır. Tahsis belgesinin verilmesini haklı gösterecek sebeplerin tesbitinin istenmesi dahi idari bir iştir. Zira yapılacak tespit netice itibariyle tahsis belgesinin verilmesini veya verilmemesini gerektirecektir. O itibarla hem tesbit işlemi hem de verilmiş olan tahsis belgesinin iptali işlemi idari yargı yerinin görevine girmektedir. Mahkemece davacının isteği veçhile tesbite ve tahsis belgesinin iptaline karar verilmiş olması isabetsizdir. Görevsizlik kararı verilmek suretiyle dosyanın istenildiğinde idari yargı yerine gönderilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esası hakkında hüküm kurulması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 14.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.