DAVA : Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Kastamonu Asliye Hukuk Mahkemesi/nce davanın kabulüne dair verilen 6.9.1988 gün ve 220-393 sayılı kararın incelenmesi davalı Orman Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesi'nin 28.11.1988 gün ve 16150-15863 sayılı ilamıyla; (...Tapulamaca davacının murisi adına tapu kaydına istinatla 455,458,899 ve 919 parsel numaralı ile tesbit olunan taşınmazlar hakkında orman idaresi tarafından Kastamonu Tapulama Mahkemesi'ne vukuu bulan itiraz sonucunda bu mahkemece uyuşmazlık konusu taşınmazların o zamanki usule göre orman olup olmadıkları Tarım Bakanlığı'ndan sorulmuş ve "orman sayılan yerlerden" olduğu şeklinde karşılık yazılar neticesi taşınmazlar orman olarak tesbit dışı bırakılmış ve bu kararlar 3.6.1988 tarihinde tapulama mahkemesi kararları ile kesinleşmiştir. Bundan sonra bölgede orman kadastrosu çalışmalarına başlanılmış ve taşınmazlar tahdit sınırları içerisine alınmamıştır. Bu kerre, bu fiili durum karşısında orman idaresinin itirazı sonucunda açılan dava idare tarafından takip olunmayarak açılmamış sayılmasına şeklindeki hükümle sonuçlandırılmış ve buna ilişkin karar da 1.4.1976 tarihinde kesinleşmiştir. Şimdi; bu davada, dava konusu yapılan yerlerle az önce açıklanan Kastamonu Kadastro Mahkemesi'nde açılıp sonuçlanan davalara konu olan yerlerin aynı yerler olduğunda bir uyuşmazlık bulunmadığı gibi bunun akside taraflarca ileri sürülmemiştir. Kadastro Mahkemesince davacı murisi yönünden ittihaz olunan ve aleyhine sonuçlanan kesinleşmiş karar halefiyet yoluyla mirasçısı şimdiki davacıyı da bağlar. Esasen istemin kabulüne ilişkin önceki hükmün temyizi sonu dairece yapılan inceleme sonunda ittihaz olunan 23.2.1988 gün 1706/2341 sayılı bozma kararında da (...Tapulama Mahkemesince verilen hükmün davaya etkisinin tartışılması sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir..) denmek suretiyle bu yöne işaret edilmek istenmiştir. Yukarıda açıklandığı üzere olayda kesin hükmün varlığı dikkate alınarak istemin reddi cihetine gidilmek gerekirken mahkemece bundan zuhul ve aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden :  1 - Dahili davalı Hazine Vekili.

2 - Davalı Orman Genel Müdürlüğü Vekili.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Her yasanın, yürürlükte bulunduğu dönem içerisinde ilgili olduğu olaylara uygulanması vazgeçilmez temel bir usül kuralıdır.

Somut olayda, tapulamaca, tapu kaydına istinaden davacının miras bırakanı adına yapılan tesbite karşı Orman İdaresinin itirazı nedeniyle Tapulama Mahkemesince, çekişmeli taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğunun o gün için yürürlükte olan yasa hükümleri çerçevesinde yapılan araştırma ile belirlenmesi sonucu itiraz davası kabul edilerek, bu yerlerin tesbitlerinin iptaline ve orman niteliği ile tesbit dışı bırakılmasına karar verilmiştir. Tapulama Mahkemesinin bu kararı da temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Temyize konu davada tescili istenen taşınmazların, Tapulama Mahkemesinde önce görülüp orman sayılan yerlerden olduğunun belirlenmesi nedeniyle tesbit dışı bırakılan taşınmazlar olduğu tartışma konusu değildir. Keza, görülmekte olan davadaki taraflar ile önce görülen davanın tarafları aynıdır.

Olayda, HUMK.nun 237. maddesinde öngörülen koşulların gerçekleştiği bir kesin hüküm mecuttur.

Kesin hükmün açılacak davalarda gözönünde tutulması, temelini Anayasadan alan yine vazgeçilmez bir usül hukuku kuralıdır. Bu niteliği gereği de "olumsuz dava şartı" olarak kabul edilmektedir.

Zira aynı konuda aynı taraflar arasında ve aynı dava sebebine dayanarak daha önce dava açılmış ve verilen hüküm kesinleşmiş ise, artık o dava konusu hakkında kesin hüküm vardır. Aynı uyuşmazlık, yeni bir dava konusu yapılamaz.  Mahkemenin, kesin hükmün varlığını kendiliğinden gözeterek, davayı esasa girmeden usülden reddetmesi gerekir (Prof.B.Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kitabı, Cilt: 1, sahife 884).

Bu itibarla, olayda olumsuz dava şartı olan kesin hükmün varlığı vurgulanarak davanın reddedilmesi gereğine işaret eden ve Hukuk Genel Kurulu'nca da aynen benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi doğru değildir. Bu nedenle usül ve yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;

1 - Dahili davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinin ilk kararı temyiz etmemesi nedeniyle hakkındaki hüküm kesinleşmiş bulunduğundan REDDİNE,

2 - Davalı Orman Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarının ise kabulü ile direnme kararının HUMK.nun 429. maddesi gereğince Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine, 5.12.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972