 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/371
K: 1990/483
T: 10.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "nafaka" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; SELÇUK Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 8.3.1989 gün ve 65 -66 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk dairesinin 3.10.1989 gün ve 6358 - 7546 sayılı ilamı:
(... Kuşkusuz Medeni Kanunun 162/3. maddesi uyarınca davacı eş yararına tedbir nafakasına karar verilebilmesi için ayrı yaşamakta haklılığın gerçekleşmesi gerekir. Ne varki davalı koca nikahı takiben Türkiye de evlilik birliğinin başlamasına ve devam etmesine imkan verecek müşterek konutu hazırlamamış ve kısa bir süre sonra çalışmak için gittiği Fransaya da eşini çağırmamış ve onu yanına aldıracak yasal ortam hazırlamamıştır.
Bu durumda ayrı yaşama olgusu tamamıyla davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış bulunduğundan davacı eş yararına uygun miktarda tedbir nafakasına karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı düşüncelerle isteğin reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulu ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 10.10.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
