 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/32
K: 1990/160
T: 07.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tebligatın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; .. İcra Tetkik Merciince davanın reddine dair verilen 30.11.1988 gün ve 214-254 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 22.9.1989 gün ve 916-9419 sayılı ilamiyle; (...İcra zaptında önceden hazırlanmış maktu kabul zaptı mevcut olup, borçlu tapudaki bir muamele zımmında buna muttali olduğunu böyle bir kabulün mevcut olmadığı, imzanın da kendisine ait olmadığını bildirmiş olmasına göre takibin hiçbir belgeye dayanmadığı ve hüviyet tespitide yapılmadığı nazara alınarak usulüne uygun olarak alacaklıdan nedarı tatbik imzalar istenmek, icabında borçluyu oturtarak ve ayakta yazı yazdırmak, imzaları alınmak suretiyle bilirkişi tetkikatı yapılarak, şikayet hakkında bir karar verilmek gerekirken şikayetin reddolunması isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava, icra memuru huzurunda yapılan ödeme emri tebligatının iptali istemine ilişkindir. Çekişme konusu tebligat borçluya icra dairesinde yapılmıştır. Bu husus alacaklı, borçlu ve icra memurunun imzalarını taşıyan 18.3.1987 günlü icra tutanağın içeriğinden anlaşılmaktadır. İİK.nun 8. maddesinin son fıkrasında icra iflas dairelerinin tutanaklarının hilafı sabit oluncaya kadar muteber olacağı hükme bağlanmıştır. Uyuşmazlığın niteliğine göre genel mahkemeden alınmış bir ilam olmadıkça bu tutanakların geçerliliklerini sürdüreceklerinin kabulü icap eder. Bu itibarla, icra memuru huzurunda yapılan ve tutunakla tesbit edilen tebligatın geçerli sayılması suretiyle davanın reddine ilişkin olarak verilen mercii kararı doğrudur. Bu durumda usul ve yasaya uygun olan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı 1.500 lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 7.3.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.