DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İnegöl Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 7.4.1989 gün ve 1988/1373 - 1989/229 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 2.3.1990 gün ve 1989/13123 - 1990/2452 sayılı ilamı; ( ... Boşanma davası içinde vaki yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata ilişkin istekler harca tabi değildir. İsteğin karar verilinceye kadar davanın her safhasında yazılı veya sözlü olarak yapılması yeterlidir. Ancak, sözlü isteklerin mahkeme tutanağına geçirilmesi zorunludur. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, isteğin niteliğine göre olayda, Medeni Kanunun 143. veya 3444 sayılı kanunla değişen 144. maddelerinde yazılı koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılmasından ve şayet olumlu sonuca varılırsa istek sahibi yararına başvurulmasından ibarettir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle 3444 sayılı kanun ile değişik M.K.nun 144. maddesinde boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek eşin kusuru daha ağır olmamak şartıyla geçimi için diğer eşten mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebileceği hükmü getirilmiş, son fıkrasında da nafaka yükümlüsünün kusurunun aranmayacağına işaret edilmiştir. 143. madde de kabahatsiz karı veya kocanın kabahatlı olan taraftan münasip maddi ve manevi tazminat isteyebileceği hükme bağlanmıştır. Yoksulluk nafakası ve tazminat, boşanma davasının eki niteliğindedir. O itibarla boşanma davası hükme bağlanıncaya kadar, istenilmesini engelleyen bir yasal engel yoktur. Bu konuda ayrı bir dava açılmış olması aranmaksızın görülmekte olan boşanma davası içerisinde, koşulları mevcutsa talep eden eş yararına yoksulluk nafakasına ve tazminata hükmedilmesi gerekeceğine ilişkin uygulama hemen hiçbir sapma göstermeden yargısal kararlarda aynen sürdürülmüştür. Nitekim Hukuk Genel Kurulunun 14.3.1990 gün, 1990/112-188, 2.5.1990 gün 1990/111-261 sayılı kararlarında da aynı ilke benimsenmiştir. Boşanma davası içinde vaki yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata ilişkin istekler harca tabi değildir. İsteğin karar verilinceye kadar davanın her safhasında yazılı veya mahkeme tutanağına geçirilmek suretiyle, sözlü olarak yapılması yeterlidir. Hal böyle olunca Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 13.2.1991 tarihinden itibaren oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972