 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/285
K: 1990/433
T: 26.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak (istirdat)" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 6. Ticaret Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 16.12.1987 gün ve 1986/276 E. 1987/961 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 6.12.1988 gün ve 1988/3970-7474 sayılı ilamı: (...Mahkeme genel olarak davalının 15.000.000 TL. tutarındaki bonoların ipotek alacağından ayrı olarak müteahhitlik karı karşılığı olarak düzenlendiğini kanıtlayamadığı gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Oysa davalının bir şey kanıtlamasına gerek yoktur. Zira davalının tutarları ayrı ve biri ipoteğe bağlı diğer bonolara rapdedilmiş iki alacağı olduğunu davalı ipotek akit tablosu ve bonolarla kanıtlanmış bulunmaktadır. Diğer yandan, ipotek 16.8.1984 tarihinde tesis edildiği gibi bonolarda 16.8.1984 tarihinde tanzim edilmişlerdir. Aynı borç için verilmiş olsalardı tek belge yeterli olacağı gibi, iki borç belgesi düzenlenmesi halinde de miktarlarının eş değerde olması lazım gelirdi. Davacı ipotek borcunun da bonolar muhtevası borca dahil olduğunu yazılı delille kanıtlayamadığına göre, mahkemece bu konuda davacının davalıya bir yemin teklifine hakkı bulunduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken, yazılı şekilde ve gerekçelerle ve eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı idda ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 26.9.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.