 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/236
K: 1990/327
T: 23.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 1. İcra Tetkik Mercii'nce davanın kabulüne dair verilen 22.3.1989 gün ve 321-384 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 12.4.1989 gün ve 3928-5161 sayılı ilamı:
(...İİK.nun 169/a maddesi nazara alınmadan evrak üzerinde karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi, kabul şekline göre de Kollektif şirket hakkında da takibin kesinleştiği, haczin tahakkuku nedeniyle takibin TTK.nun 179. maddesi gereğince şeriklere tevcih edildiği, şeriklerin kesinleşen bu borca karşı takibin kesinleşmesinden sonraki devreye ait nedenlerle itiraz edebilecekleri düşünülmeden kesinleşen takibin iptali isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Bono ile ilgili ödeme emrinin iptaline ilişkin merci kararına karşı çıkılmamış olduğundan, kararın bu kısmı kesinleşmiş bulunmaktadır.
Merci kararının çeke ilişkin bölümüne yönelik temyize gelince;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle, direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının çeke ilişkin kısmının, Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 23.5.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.