 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/167
K: 1990/282
T: 09.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ... Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 16.9.1987 gün ve 1983/644-1987/598 sayılı kararın incelenmesi davalı R.D. tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 9.10.1989 gün ve 7409-5173 sayılı ilamıyle; (...Dava konusu bonoda davacı S.K. ile birlikte, davalı R.D. keşideci durumunda olup, mahkemece toplanılan delillerle davacı imzasının kendisine ait olmadığı saptanmıştır.
Davacı bu dava ile İİK.nun 76. maddesine dayanarakk istirdat davacı açtığına göre bu talebin muhatabı icrada parayı tahsil eden davalı alacaklı T.K. olması gerekir. Bu husus dikkate alınmadan diğer davalı ve keşidecei durumunda olan R.D.'den de tahsile karar verilmesi doğru görülmediğinden kararın davalı R.D. yararına bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davacı vekilinin 25.10.1985 günlü oturumda, paranın davalı T.K.'ya verildiğini bildirmiş bulunmasına ve paranın T.K. tarafından alındığının senet arkasındaki yazısından da açıkca anlaşılmış olmasına göre Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı R.D. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK. nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 9.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
