DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İzmir 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 17.7.1980 gün ve 164 - 358 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 24.10.1989 gün ve 6624 - 7431 sayılı ilamı: (... Davacı kurum, davalı işverenin selime adındaki kişiye çalıştırmadığı halde - salt tedavi masraflarını Kuruma yükletmek amacıyla - çalışıyormuş gibi bildirimde bulunduğunu, ayrıca işe giriş tarihinden önce hastalığının mevcut olmasına rağmen işe elverişlilik raporunu almadığını ileri sürmüş ve yapılan tedavi masraflarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece, kurum müfettişi tarafından düzenlenen 30.12.1988 tarihli tutanak ile çalışma olgusunun gerçekleşmediği sonucuna varılarak davanın kabul edildiği görülmektedir.

Şu hale göre davanın yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 90 ve 41. maddeleridir. Davada kademeli iki isteğin mevcudiyeti söz konusudur. Bunlardan birincisi yanlış belge düzenlenmesinden kaynaklanan kurum zararının işveren tarafından tazmin edileceğini öngören 90. madde, öbürü ise özetle sigortalının işe alınışı esnasında bünyece elverişli olup olmadığı yolunda rapor alınmaması halinde Kurum giderlerine işverenin katlanması gerektiğini hükme bağlayan Anılan kanunun 41. maddesidir. Şüphesiz 90. maddede sayılan koşullar oluşmuş ise ikinci isteğe dayanak yapılan 41. maddedeki unsurların araştırılmasına gerek duyulmaksızın şimdiki gibi karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik yoktur. Ancak davalı taraf Kurum müfettişi tarafından düzenlenen tutanağın hata ile imzalandığını ve gerçeği yansıtmadığını iddia ettiğine göre bu doğrultuda tanık listesi de dahil olmak üzere kendisinden tüm delilleri sorulup toplanmadan karar verilmiş bulunması isabetsizdir. Şayet yapılacak araştırma sonucunda 90. maddede sayılan koşulların oluşmadığı anlaşıldığı takdirde 41. maddede belirtilen unsurların gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılmalıdır.

Mahkemece açıklanan bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmiş olması usule ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Özel Dairenin davanın yasal dayanağının 506 sayılı S.S. Kanununun 90 ve 41. maddeleri olduğu ve kademeli iki isteğin mevcut bulunduğuna ilişkin belirlemesi ile mahkemece uyuşmazlığın çözümlenmesinde izlenmesi gereken yol hakkındaki bozma kararı kural olarak doğru olup Hukuk Genel kurulunca da ayrıca benimsenmiştir. Ne var ki, davalı savunması doğrultusunun dayandığı delillerinin listesini vermiş durumdadır. 90. maddede öngörülen koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılmasının savunmada dayanılan delil listesi esas alınarak yapılması gerekeceği kuşkusuzdur. Bu durumda Hukuk Genel Kurulunca da iştirak edilen özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi doğru olmadığından direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 9.5.1990 oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972