 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/141
K: 1990/249
T: 18.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "menfi tesbit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ADANA Asliye 3. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 26.4.1988 gün ve 342-398 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 7.3.1989 gün ve 5399-1395 sayılı ilamı:
(.. Davalının alacağı bonoya müstenit olduğuna göre, davacının söz konusu bono ile borçlu olmadığı iddiasını ancak yazılı delille isbatı gerekir. Oysa davacı yazılı delil ikame edememiştir. Mahkemece buna rağmen tanık beyanlarına ve olayların cereyan tarzına dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş; davacının dava dilekçesinde kanıtlar faslında vs. demek suretiyle yemin beyyinesine de dayanmış olduğu dikkate alınıp, davacı tarafa iddiası doğrultusunda davalıya bir yemin teklifine hakkı olduğu hatırlatılarak, sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınmadan yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davacının bedeli menfi tesbit konusu olan bononun kendisinden hile ile alındığına ilişkin iddiası yönünden gerekli inceleme yapılmış ve bu husus özel Daire kararına karşı yapılan Karar Düzeltme isteği nedeniyle verilen kararda da belirtilmiş olduğuna göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 18.4.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.