 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/132
K: 1990/216
T: 28.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Zolguldak 3. İş Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 19.7.1989 gün ve 1988/2539-89/840 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. hukuk Dairesi'nin 2.11.1989 gün ve 7373-7824 sayılı ilami ile; "...herne kadar karar başlığında Sosyal Sigortalar Kurumu tarf olarak gözükmüyorsa da davaya davalı yanında asli müdahil olarak katıldığı, bu tür müdahilliğin bağımsız bir istek niteliğinde olup ayrı bir dava gibi vasıflandırıldığı ve bu isteğin eldeki dava ile birleştirilmiş sayılacağı hukuksal gerçeği karşısında Kurum davada taraf kabul edilmiş ve temyiz isteğinin incelenmesi gerekli görülmüştür.
Davada, davacının davalı işverene ait işyerinde 1.11.1956-1.9.1978 tarihleri arasında çalıştığı halde sigortalı niteliğindeki bu çalışmaların Kurum'a bildirilmediği ileri sürülmüş ve tesbitine karar verilmesini istenmiştir.
Şuhale göre davanın, yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 79/8 maddesi olup isteğin tespitine karar verilebilmesi için sigortalının çalıştığıı yılın sonundan itibaren anılan maddede öngrülen on yıllık hak düşürücü sürenin geçmemiş olması gerekir. Olayda bu sürenin fazlasıyla geçtiği gözönünde tutulmaksızın davanın kabulüne karar verilmesi usule ve yasaya aykırıdır gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunma mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Gele Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Darie bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ :Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.3.1990 gününde oybirliği ile karar verildi.