 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/126
K: 1990/233
T: 04.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi - tazminat" davasından dolayı yapılan yargulama sonunda; Kütahya Asliye 2. hukuk mahkemesi nce davanın kabulüne dair verilen 12.10.1988 gün ve 258-605 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine yargıtay 5. Hukuk dairesinin 21.9.1989 gün ve 4261 , 17727 sayıl ilamı : (...1 - davacı taşınmaz malın kamulaştırma yapılmaksızın el atıldığını ileriye sürüp haksız el atmanın önlenmesini istemiştir. Ancak davacı 15.9.1988 günlü oturumda davasını tazminata dönüştürdüğünü beyan etmiştir. Bu beyan HUMK.nu 85. maddesine uygun şifahi islah niteliğinde olup bu gibi hallerde 3 gün zarfında yeni bir dava dilekçesi verilmesi gerekir. Aksi halde dava iptal olunur. Davacının HUMK.nun 88. maddesi uyarınca yeni dava dilekçesi vermediği gözönünde tutularak davanın iptaline karar verilecek yerde tazminata hükmolunması
2 - Kabule göre;
a. Dosya içeriğine göre el atıldığı iddia edilen taşınmaz malın idarece kamulaştırıldığı anlaşılmasına göre bu kamulaştırma işlemi tamamlanıp tamamlanmadığı araştırılarak tekemmül etmişse ihtilafın kamulaştırma hukuk çerçevesi içinde çözümlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması
b. Dava dilekçesinde taşınmaz malın tamamı için 634.000 lira değer gösterildiği gözönünde tutulmadan ıslah suretiyle dahi müddeabihin artırılmayacağı gözönünde tutularak tazminat yönünde isteğin aşılması
Doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel kurulunca incelenerek direnme kararın süresinde temyiz edildiği anlışıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
Taraflar karşılıklı iddia ve savunmaları dosyadaki tutanak ve kanıtlar bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre hukuk genel kurulunca benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 4.4.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.