 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/109
K: 1990/153
T: 07.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ALTINDAĞ Asliye 4. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 22.2.1989 gün ve 710-83 sayılı kararın incelenmesi Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 9.6.1989 gün ve 4226-5661 sayılı ilamı: (... Aynı apartmanda, davacının (kocanın) ailesi de ayrı ayrı dairelerde oturmaktadırlar. Öte yandan zaman zaman kocanın ailesinin evinde yemek yedikleri de sabittir. İhtardan önce fiili durumun, ihtardan sonra devam edeceğinin dosyada delili yoktur. Bu itibarla, ihtara uyulması halinde eski halin devam edeceğinin, yani birlikte yemek yeneceğinin isbatı zorunludur. Bu konuda ise dosyada hiç bir delil mevcut değildir. Bu itibarla davalı eve dönmemekte haklı sayılamaz. Onun için boşanmaya karar verilmesi gerekirken davanın reddi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 7.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.