 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1990/100
K: 1990/207
T: 28.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; SAKARYA Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.10.1987 gün ve 210-472 sayılı kararın incelenmesi Davalı Bakanlık vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 5.7.1988 gün ve 3853-6803 sayılı ilamı:
(.. Davacı, davalılardan Muzaffer Akar'ın kendisine ait özel otoyu çaldığını, keyfiyeti polise haber verdiğini, trafik polislerince aracın yakalanması için çalışıldığı sırada başka bir şahsa ait tır kamyonu ile yolun kapatıldığını ve davalı Muzaffer'inde idaresindeki oto ile barikat olarak kullanılan tır'a çarpıp otonun hasar gördüğünü ileri sürerek, hasar tazminatının davalı Muzaffer Akar ile birlikte diğer davalı İçişleri Bakanlığından müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, mahkemece istek doğrultusunda karar verilmiştir. Davada ileri sürülüşe ve olayın gerçekleşme biçimine göre davalı Bakanlığa dava yöneltilmesi nedeni hizmet kusuruna dayanmaktadır. Hal böyle olunca da Bakanlığa yöneltilen davada genel yargı değil idari yargı yeri görevlidir. Mahkemenin dava dilekçesini yargı yolu bakımından reddetmeyip davalı Bakanlığı da tazminatla sorumlu tutması yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 28.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.