 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/70
K: 1989/102
T: 22.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki " nafaka " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Tarsus 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 2.2.1988 gün ve 987/159 - 988/31 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 23.5.1988 gün ve 4594 - 5518 sayılı ilamı : (... Davalı kadının çalışması başka bir anlatımla gelirinin bulunması kocayı nafaka yükümlülüğünden kurtarmaz. Bu hal sadece nafaka miktarının tayin ve takdirine etken olabilir. O halde istek tarihinden başlamak ve hüküm kesinleşinceye kadar devam etmek üzere uygun miktarda nafaka takdiri gerekir. Bu yönün gözetilmemiş olması usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararını süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Davacı kadın tarafından kocası aleyhine açılan tedbir nafakasının reddine ilişkin kararın temyizi üzerine, Özel Daire bozma ilamında belirtilen (istek tarihinden başlamak ve hüküm kesinleşinceye kadar devam etmek üzere uygun miktarda nafaka takdiri gerekir) kısmı, taraflar arasında bir boşanma davası mevcut olmadığından yerinde değilse de davacı kadının çalışması ve gelirinin bulunması kocayı nafaka yükümlülüğünden kurtaramayacağından bu nedenle bozma ilamına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O halde direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı 22.2.1989 gününde BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.