DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Ankara 1. Sulh Hukuk Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 18.12.1986 gün ve 207-1484 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 29.6.1987 gün ve 8225-7689 sayılı ilamı;

(.. Davacı 1.3.1985-1.3.1986 kira yılı içinde davalıların 2 haklı ihtara sebep olduğunu iddia ile bu davayı açmıştır. Taraflar arasındaki kira akdinin 1.3.1981 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli olduğu ihtilafsızdır. Kira bedellerinin her yıl % 20 artırılacağı tarafların serbest iradesi ile kabul edildiğinden sözleşmenin bu hükmü bağlayıcıdır. Buna göre 1.3.1985-1.3.1986 kira yılında aylık kira 82.944 lira bulunmaktadır. 26.4.1985 de davalılara gönderilen ve 6.5.1985 tarihinde tebliğ edilen ihtarlı ödeme emrinde 985 Mart ve Nisan kira farkı istenmiştir. Ödeme 13.5.1985 de yapıldığından, miktara da bir itiraz vaki olmadığından iş bu ihtar haklıdır. 10.6.1985 tarihinde davalılara gönderilen ve 11.6.1985 de tebliğ edilen ihtarla 1985 Mayıs ayı kira farkı istenmiştir. Bu ihtarın Nesrin İldaş adlı bir şahsa tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Ödeme 12.6.1985 de yapıldığından bu ihtarda haklılık kazanmıştır. Davalılara 14.11.1985 tarihinde gönderilen ve 25.11.1985 de tebliğ edilen ihtarla da, 984 ve 985 yılı yakıt parası istenmiştir. 1985 yakıt gideri bu devreye girmektedir. Ödeme ihtar tebliğinden sonra miktara bir itiraz vaki olmaksızın 26.11.195 de yapıldığından ve yakıt giderinin de belli ve muayyen olduğu anlaşıldığından bu ihtar da haklılık kazanmıştır. Böylece 2 haklı ihtar olgusu gerçekleştiğinden kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken, davanın reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 1.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972