 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/299
K: 1989/415
T: 07.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi) nce davanın kabulüne dair verilen 12.5.1988 gün ve 619-283 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 1.11.1988 gün ve 6052-9113 sayılı ilamı:
(.. Davacı yaptığı röpartajın kişilik haklarına saldırı teşkil edecek şekilde ve gerçek dışı ilaveler yapılmak suretiyle yayınlandığından bahisle manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalılar dava konusu yazıda gerçeğe aykırı bir yön ve davacıyı küçük düşürme amaçlarının bulunmadığını bildirerek davanın reddini savunmuşlardır.
Davacı davalılardan Aytekin Yıldız ile röportaj yapmış ve bu röportaj Nokta Dergisinin 41. sayısının 30 ve 31. sayfalarında yayınlanmıştır.
Bu yayının Borçlar Kanununun 49. maddesi gereğince sorumluluğu doğurabilmesi için, Hukuka aykırılık, Ağır kusur, Ağır zarar Uygun, Neden Sonuç bağı koşullarının gerçekleşmesi gerekir. Hukuk aykırılık ise haberin gerçek dışı olması, güncel bulunmaması, kamusal ilgi ve toplumsal yarar olmaması ve haber verme hakkı sınırlarının aşılmış olması halinde gerçekleşmiş sayılır. Oysa dava konusu yazıda sorumluluğu gerektirir gerçek olmayan unsurların bulunduğu isbat edilmemiştir. Davacı davalılardan Aytekin Yıldız ile röportaj yapmakla, bu röportajının anılan derginin üslubu dahilinde yayınlanmış olmasını önceden kabul etmiş bulunmaktadır. Derginin kendine özgü uslübu ve yazının bütünlüğü gözönünde tutulduğunda haber verme hakkının sınırlarının aşıldığını, konu ile anlatım arasında düşünsel bağın bulunmadığını söylemek mümkün değildir. Bütün bu yönler gözetilmeden davanın kabulüyle tazminata hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tusanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 7.6.1989 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.